Wrzucałem już raz wpis o automatycznej synchronizacji czasu, ale po przemyśleniu tematu doszedłem do wniosku, że rozwiązanie tam zastosowane jest bez sensu. Czemu?
- Stawianie serwera ntpd tylko po to, żeby mieć aktualny czas na swojej maszynie, to totalny i typowy overkill. Rozwiązanie to oczywiście działa skutecznie, jest „zalecane w internetach”, ale jego nadmiarowość aż razi.
- Standardowa konfiguracja ntpd na CentOS (ale też pewnie w innych dystrybucjach) otwiera od razu port 123 na wszystkich możliwych interfejsach. Po co? No bo ntpd z założenia służy do serwowania czasu, a nie jego zwykłej synchronizacji.
- No właśnie. Po co nam serwer, skoro jedynie chcemy być klientami?
Rozwiązanie jest dużo prostsze. W CentOS 6.5, którego teraz głównie używam, standardowo zainstalowane jest cudo o nazwie ntpdate. Na 99,99999% serwerów, wystarczy synchronizacja czasu raz na dobę.
Chyba już widać co chcę przekazać. CRON + ntpdate rozwiążą nasz problem prosto i skutecznie.
Co robimy?
W katalogu /etc/cron.daily zakładamy sobie plik ntpsynchro z prawami do uruchomienia:
[root@centos /]# touch /etc/cron.daily/ntpsynchro [root@centos /]# chmod +x /etc/cron.daily/ntpsynchro
Następnie wrzucamy do pliku tę zawartość (np. używając: nano /etc/cron.daily/ntpsynchro):
#!/bin/sh
/usr/sbin/ntpdate pl.pool.ntp.org | logger 1> /dev/null 2>&1
Dobrze jest testowo i w celu pierwszej synchronizacji uruchomić skrypt:
/etc/cron.daily/ntpsynchro
A następnie wyświetlić zawartość logu:
cat /var/log/messages | tail
Poprawnie działający skrypt powinien zalogować nam coś w ten deseń:
Jun 4 14:04:52 centos root: 4 Jun 14:04:52 ntpdate[10409]: adjust time server 217.96.29.26 offset 0.000199 sec
Co się właśnie stało? Nasz serwer, który jest w tej całej akcji KLIENTEM zapytał się serwera pl.pool.ntp.org o aktualny czas, zlogował odpowiedź i oczywiście jeżeli była taka potrzeba ustawił na naszej maszynie.
Prawda, że takie rozwiązanie jest bardziej eleganckie, prostsze i bardziej bezpieczne? 🙂